بررسی میزان پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndrome یا pco) شایع ترین اختلال اندوکرین در زنان سنین باروری می باشد و شیوع آن حدود 10 درصد گزارش شده است. علت این بیماری به طور کامل شناخته نشده است، ولی سطح سرمی برخی از هورمون ها غیر طبیعی می باشد. یکی از هورمون هایی که دخالت آن در ایجاد تخمدان پلی کیستیک هنوز مورد بحث می باشد، هورمون پرولاکتین است. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به pco انجام شد. روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی بود که در سال 1390 در شهرستان اصفهان به انجام رسید. جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به pco مراجعه کننده به کلینیک غدد و زنان این شهرستان بود. سطح سرمی پرولاکتین در افراد مورد مطالعه اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله ی نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران تحت مطالعه 53/11 ± 56/18 نانوگرم بر میلی لیتر با دامنه ی81/69-56/18 بود. انجام آزمون one sample t بر روی داده های مذکور نشان داد که سطح پرولاکتین در بیماران مورد مطالعه با حد طبیعی آن (25 نانوگرم در میلی لیتر) اختلاف معنی داری داشت (001/0 > p). نتیجه گیری: با توجه به موارد ذکر شده در بالا، دست یابی به یک نتیجه گیری قطعی که بتواند ارتباط بین pco و سطح پرولاکتین سرم را به اثبات رساند و یا این هورمون را به عنوان بیومارکری در تشخیص pco معرفی نماید، هنوز راه طولانی در پیش دارد و نیاز به مطالعات متعدد دیگر در این زمینه می باشد.